Ölmez Otu,  yeni bir bakış açısı getiriyor. Türk romancısının  bakışını değiştiriyor. Şimdiye kadar romancılarımız genellikle bir araç olarak bakmışlardır köylüye. Bir toplumsal gerçekliğin anlatılması için bir araç, bir davanın savunulması için bir araç … Bir dekoratif unsur … Hep roman malzemesi olarak düşünülmüştür köylü. Yaşar Kemal; Ölmez Otu’nda “insan” olarak bakıyor köylüye,  “roman malzemesi” olarak değil. Ve bunu için uzaktan bakılınca hep birbirine benzeyen köylülerin hiç de birbirine benzemediklerini öyle akla kara gibi sistematik tasniflerle köylülerin anlatılamayacağını, hepsinin bir iç dünyası olduğunu, bireysiz olduğu söylenen köy topluluklarında unutulmaz bireysel dramların yaşanabileceğini ustaca gösteriyor.” Fethi NACİ